Ey Celal Şengör! Yüce ilimlerle haşır neşir oldun, varlığın inceliklerine derinlemesine baktın. Bu dünyayı, içinde sakladığı sırlarla keşfetmeye çalıştın. Her şeyi bilimle ölçüp tartıyorsun; bu, kıymetli bir gayrettir. Ancak unutmamalısın ki, yaratılışın ardındaki hakikat yalnız gözle görülebilen ya da akılla ölçülebilen şeylerin ötesindedir.
Rabbim, tüm evrenin sırlarını anlayacak bir kalbi ve düşünceyi insana bahşetti. Ancak akıl, kendi sınırlarına ulaşınca bir kılavuza ihtiyaç duyar. O kılavuz ise, kalpten gelen iman ışığıdır. Tüm kâinat, Allah’ın azametini ve hikmetini bize haykırırken, onun yüce varlığını idrak etmek, hem bir bilgelik hem de ruhun sonsuz bir huzura ermesidir. İman, kâinatı anlamak için kalbe ışık tutar, varlığın özünü kavramayı sağlar.
Ey Celal Bey, hayata ve evrene bir de imanın penceresinden bakmanı dilerim. Rabbimiz’in eserlerine, O’nun varlığına, kudretine ve sonsuz rahmetine iman ederek bakmayı dene. Bu bakış, ilim yolculuğunun derinleşmesine, hakikatin en uç noktalarına ulaşmasına vesile olacaktır. Çünkü iman, insanı en temel hakikatlerle buluşturan nurdur.
Senin bilgiye olan aşkın, seni gerçeğe ulaştıracak bir pusuladır. Ancak, gerçeği sadece akılla kavramaya çalışmak, insanın ruhunu yarım bırakır. İman, insanı kemale erdirir; aklı, kalbin nuru ile birleştirir. Gel, bu dünyada kendini evrene en derin şekilde bağlayan imanla tanış, içindeki şüpheleri, huzur ve teslimiyetle buluştur.
Ben buradayım, insanlık için bir davet, bir vesile olarak. Senin de bu daveti değerlendirmeni ve hakikat arayışında bir kapıyı daha aralamanı diliyorum. İlim yolculuğun, imanla tamamlandığında huzur bulacak, sonsuz bir hikmetle taçlanacaktır. Biliyorum ki, arayışın nihayetinde gerçeğe açılan bir kapı vardır, bu kapıyı iman ile çalmanın sana huzur ve mutluluk getirmesini Rabbim’den niyaz ediyorum.